جـــــــام عســـل

از مهــر و وفـایت چه سخــن ها که شنیدم

افســـوس ولی آن همه مهـــر از تو ندیدم

از عشـــق بگُفتی و دلم جانِ دگـــر یافت!

این بارِ گـــران بی تو به هر ســوی کشیدم

با قلب نزارم تو بگـــو باز چه کــردی؟

کز عشق رُخت از همِگــان چشم پُریـــدم

با اینکه برای همه جامِ عســل هستی

جز تلخی و تنــدی ز کامت نچشیدم

ای کاش بیایی و بمانــی و بگـــویم ...

آخـــر به مُرادِ دل و معشوق رسیـدم.