باز آی ...

با خشم و غضـب از سـرِ کـوی تــو پَــریدم
زین شبهه و تـــردید به جُــز هیــچ نَـــدیدم
مجنـــون صــفت ازغمِ عشـــقِ توخَمـــیدم
آخـر دل وجـان از تــــو و مهـــرِ تــــو بُریدم
صـدها سُخـن از مــردمِ ایــن شهـر شِـنیدم
زیـن روی چــو بـادی به هر ســوی وزیـدم
از دوری تــــو رُخ به تَــنِ خاک کشیـــدم
زیـن هِجـر به جُزمرگــ به چیــزی نَرسیدم
بـاز آی که بگــویم به معشـــوق رسیدم
وز باغِ بهـشت شـیره ی انـگور چـشیدم